GURBET

GURBET

Taş olsa çatlar demişler gurbette
Kulağımda romantik şarkılar gözlerimde yaş
Yalnızlığı katık ettim akşam yemeğim de
Kitaplar uzun gecelerime arkadaş

Er geç alışırsın da derler, elbette
Hiç kolaylaştırmasa da bunu kış
Dışarısı hareketli, cıvıl cıvıl kentte
Kalabalıkta yalnızlık penceresinden bu ilk bakış

Tahir ÖZCAN Şubat 2016

ŞÜPHE

ŞÜPHE

Aç ve üşumüş sokak hayvanlarının
Üzerine yağan kar gibi karadır süphe
Bakmayın siz onun göz önündekileri
İnce oyalı şal gibi örttüğüne

Boşuna karakış demezler
Sinsice örter iyi taraflarını
Dondurur sevgiyi, kurutur yüreği
Geçmişi, anıları kurcalar durur

Kara çarşafıdır ayıbını örten kadının
Kılıfı olacak sanırken mahreminin
Yapışınca rüzgarda bedene
Seriliverir her şey gözler önüne

Düğmeyi ararken karanlık odada
Bir kibrit çakar ya birisi
Beyaza çalar ortalık birden
Yaktığı orgazm sigarası değilse

Ruhunla bakarsın odaya bir umut
Belki hiç tanımadığın bir beden
Uzanmış yatıyor öyle
Ya da boş bir yatak bulursun
Örtülmüş simsiyah bir örtüyle

Artık bambaşka görünür oda
Zemheri kışın, felaketin olacakken
Ayak parmaklarına sıcaklık yürür
Aklındakileri beyaz kaplı kabına koyarken.

T. Özcan. ocak 2016