ARALIK

Çatılara serilmiş bir aralık güneşi
Ruhsuz bir bedenin sahte kışkırtmaları gibi
Ne kış esir etsin donmaya teşne yürekleri
Ne de zincirlerini taşımaya memur
Sustuk tek tek saydık kar tanelerini
Kar topu gibi sıkıştırdık büyüttük
Sonunda taşıyamayacak kadar İçimizi buz tutmuş gördük
Uyku hali, rüyada yoksunluk benimki
Ölü desem değil, bir nabız var ama
 Aslında yaşayamayacak kadar
Soğuk değil az soluk ve umutsuzluk...