Gece havlarken köpekler
Kapkara güneşler yalıyor gölgeleri
Dalgalanıp duruyor çarparak birbirine
Bir kapıdan öte geçitlere uzanıyor yolculuğum…
Kimi arıyorum yanı başımda
Hep sen diyorum aslında siz anlayın
Kuştüyü olmasa da yazdıklarım turnusol
Bir geçitten öte kapılara uzanıyor yolculuğum…
Düşün ki hayal ediyoruz sabırla
Doğa gene doğa, yaşam gene yaşam
Ellerimiz kadar namuslu, ellerimiz kadar insan
Dokunduğumuz doğa, dokunduğumuz yaşam…
Sınırlarına gelme zamanı
Şimdi yüreğin, aklın ve bedenin
İflah olmaz baldıranlara akıtarak zehrimizi
Aşkın sınırlarında, kucaklamalıyız birbirimizi…
“Susmakla başlamalıyız önce
Sonra usulca sökerek hecelemeyi
Ve değiştirmeliyiz kaderimizi…”
Şaman sesimle dilleniyorum yeniden
Dengbejin ritmine karışıyor kıvılcımlar
Aşuğun ellerini dokuyor özlemim,
Bozkır gecesinde ateşler yakıyor…
Geçitler, kapılarla sürüyor yolculuğum…
Kubilay Önal
30.12.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder