Damla...
Alaca karanlık bir buluttan dökülmüştü,
Milyonlarca kardeşiyle birlikte.
Şakağımın kenarından aşağı süzüldü, süzüldü!
Vicdan azabı gibi soğuktu.
Çoğu kötü hatıralar gibiydi iz bırakan.
Ve de bir ömür gibiydi, kayıp giden.
Sonunda kayboldu toprağın uzerinde...
Milyonlarca kardeşiyle birlikte.
Şakağımın kenarından aşağı süzüldü, süzüldü!
Vicdan azabı gibi soğuktu.
Çoğu kötü hatıralar gibiydi iz bırakan.
Ve de bir ömür gibiydi, kayıp giden.
Sonunda kayboldu toprağın uzerinde...
Ben. Mayıs 13 2017
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder