16 Mayıs 2017 Salı

DAMLA










Damla...
Alaca karanlık bir buluttan dökülmüştü,
Milyonlarca kardeşiyle birlikte.
Şakağımın kenarından aşağı süzüldü, süzüldü!
Vicdan azabı gibi soğuktu.
Çoğu kötü hatıralar gibiydi iz bırakan.
Ve de bir ömür gibiydi, kayıp giden.
Sonunda kayboldu toprağın uzerinde...
Ben. Mayıs 13 2017

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Öne Çıkan Yayın

MAGNUM

  Yalanla kurduğunu, Yalnız kendin yaşarsın. Hayatı yarışma yapanlar, Yaşamayı nasıl başarsın. Duyuldukça adın, Yaşam üzerinden taşar. En iy...