Palavranın en büyüğü,hayatın kendisiymiş;
Riyakarlık sarmış herkesi.
Geceden kalan hesapla sızmışım.
Dokundu bedenime sabah güneşi.
Uyandırdı beni ve bendeki her şeyi.
Anladım!
Artık bir başkaydım.
S.kimde değil patronu,efendisi,akıllısı,delisi.
Geceye terkederken günü,
Bedenim uyusa da benliğim insomnia.
İnanmadım içimdeki yalancıya,kandıramadı beni.
Kesilmesede şeytanın sesi.
Benim! nefsimin efendisi;
Sandım.
Tahir ÖZCAN 23.02.2013
Öne Çıkan Yayın
MAGNUM
Yalanla kurduğunu, Yalnız kendin yaşarsın. Hayatı yarışma yapanlar, Yaşamayı nasıl başarsın. Duyuldukça adın, Yaşam üzerinden taşar. En iy...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder