Çığlık Doğudan Yükselir

Anasının kucağında çocuk!
Kırmızı bir leke göğsünde,
Ağlayanların göz yaşlarıyla karışıyor.
Dökülürken toprağın üzerine,
Sanki birbiriyle yarışıyor.
Silah sesleri, peşi sıra;
Yakında patlayan bombalar,
Çığlıklara karışıyor.
Ölüm kurtuluş belki,
Özgürlük sözde kaldıkça.
Dogmalar gerçeklerle karışıyor.
Bu yıkım hangi insana yakışıyor?
Kaçacak yer yok!
İki ucu boklu değnek,
Bir sağa bir sola bulaşıyor.
Ölümün nefesi şeytan bestesi,
İnsanlık kapı aralığında yaşıyor.

Tahir ÖZCAN 2014