Kasımpatı tomurcuklanmıştı.
Muhabbetteyiz balkonda.
Söz geldi, kandırma beni dedim,
Boşuna umutlandırma.
Gücendi galiba biraz, boynunu eğdi.
Vallahi açacağım 1 Kasımda dedi.
Bakıştık bir süre sessizce öyle.
Birden doğruldu ve şevkle,
Göreceksin dedi, bekle!
Fırtına da çıksa,
Gövdemi de koparıp atsa,
Bütün tohumlarımı da dökse,
Yine de açacağım.
Yoksa Kasım bitmeyecek.
Tahir ÖZCAN 28 Ekim 2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder