Arkadaşım Badem Ağacı...

Sen ağaçların aptalı,

 Ben insanların.

 Seni kandırır havalar,

 Beni sevdalar...

 Bir ılıman hava esmeye görsün,

 Düşünmeden gelecek karakış,

Acarsın çiçeklerini, 

Bense hayra yorarım gördüğüm düşü.
Bir güler yüz, bir tatlı söz,
Açarım yüreğimi hemen.

 Yemişe durmadan çarpar seni karayel,
Beni karasevda.
Hem de bilerek kandırıldığımızı,
Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza...
Koş desinler bize şaşkın,
Sonu gelmese de hiç bir aşkın,
Açalım yine de çiçeklerimizi.
Senden yanayım arkadaşım,
Havanı bulunca aç çiçeklerini,
Nasıl açıyorsam yüreğimi!
Belki bu kez kış olmaz,
Bakarsın sevdan düş olmaz.
Nasıl vermişsem kendimi son sevdama,
Vur kendini sen de bu güzel havaya...

-Aziz Nesin-