Geçen bir yılın ardından...

43 bitti. Fizyolojik olarak yaşlandığım, ruhen yaş aldığım bir yılı daha geride bıraktım. Çoğu bitti azı kaldı deriz ya, yolun o kısmını arşınlıyorum artık. Zamanın daha kıymetli olduğu, anı kaçırmanın çok koyduğu hissi hakim oluyor benliğime. Tatmak, koklamak, görmek, hissetmek, en çokta iz bırakmak niyet değil zaruret gibi geliyor artık. Yaşarken merak etmek , sorgulamak, öğrenmek, anlamak mutluluk getirmiyor belki ama hayata kıymet katıyor. Bütün bunları paylaştığım dostlarım, arkadaşlarım gibi. Ayrıca anmak boynumun borcu olan hayat yoldaşım gibi.Hepinizi sadece çok sevmiyorum minnet de duyuyorum. Beni ben yaptığınız için. Gül yüzünüz hiç solmasın. Şans meleğiniz hep yanınızda olsun. Engin denizlere akan kahkaha ırmakları gibi olalım hep. İyi ki varız.